by Pastor Lizette Galima Tapia-Raquel
Naaalala ko pa nang bata ka…
Ang iyong iyak, tanging ako ang tiga-tahan
Sa iyong pagtulog, sa bisig ko naka-unan
Ang iyong ngiti, parang akin lamang.
Mabuti pa noong bata ka…
Sa aking paglisan, humahabol ka
Ang tinig ng aking boses sa iyo’y nagibibigay sigla
Sa bawat kwento at bilin ko, ika’y natutuwa
Ngayon ika’y nagdadalaga na…
Sa aking wika ika’y minsa’y nagbibingi-bingihan
Tila humahanap ng ibang kakuwentuhan
Ang aking pagkalinga’y di mo na maintindihan
Ngayong ako ay tumatanda na…
Ang iyong pagka-bata akin nang sinasariwa
Ang aking pagdadalaga pilit kong inaalala
Nang maintindihan at patuloy kang bigyang kalinga
Sa iyong pagtanda at pagyakap sa kasarinlan…
Tandaan mo sana ang panahon na nagdaan
Payagan mong minsan humimlay sa aking kandungan
Kailanganin kita, kahit di mo na ako kailangan
